4. Królowa eliksirów i władczyni kafla

Większość Gryffonów miało kiepskie humory przy śniadaniu. Tylko Lily cieszyła się z dwóch lekcji eliksirów z samego rana. Vicky wyznała jej że tylko kilka razy udało jej się poprawnie uwarzyć jakikolwiek eliksir. Huncwoci też nie mieli talentów do tego przedmiotu. Lily z Severusem byli najlepsi w eliksirach. Przez to stali się ulubieńcami profesora Slugorna.

Ruda jak zwykle pierwsza zjawiła się pod drzwiami klasy do eliksirów. Niedługo po tym przyszła Samantcha z Vicktorią. Większość uczniów już przyszła, jednak cały czas brakowało Jamesa i Syriusza.

-Wchodźcie- oznajmiła profesor Horacy Slugorn.

Był on grubym człowiekiem o krótkich nogach. Miał bujnę, siwe wąsy i tego samego koloru włosy. Agrestowe oczy rozglądnęły się po zgromadzonych uczniach.

Gryffoni i Ślizgoni pozajmowali miejsca przy stolikach. Lily usiadła z Alicją i Samantchą. Vicktoria zajęła sama jedną ławkę, przez co musiała odgonić od siebie kilka chłopców którzy chcieli z nią usiąść.

-Miło was znowu widzieć- powiedział Slugorn- Dzisiaj uwarzymy eli… A ty to kto?- zapytał patrząc na Vicktorię która czytała coś pod ławką.

-Vicktoria Steck- odpowiedziała szybko chowając książkę.

-Steck? Czy twoim ojcem nie jest Martin Steck?- zapytał nauczyciel.

Dziewczyna tylko pokiwała głową.

-Uczyłem go- oznajmił z dumą- Był dobry z eliksirów ale też bardzo bystry. Był w Slyther…

-Będę mogła go o to zapytać- przerwała mu a niektórzy uczniowie powstrzymali się od parsknięcia śmiechem.

Profesor nic nie powiedział tylko usiadł za swoim biurkiem.

-Uwarzcie eliksir spokoju- powiedział i machnął różdżką w stronę tablicy gdzie pojawiła się instrukcja.

Kiedy wszyscy wzięli składniki z szafki do klasy wpadli zdyszani Syriusz i James.

-Przepraszamy za spóźnienie- odezwał się pierwszy Łapa.

-Niestety będę musiał odjąć za każdego z was pięć punktów, siadajcie- pokazał wolne miejsca obok Vicktori.

-Stary dziwoląg- mruknął Rogacz kiedy przysiedli się do niej.

-Otyły mors- powiedziała pod nosem- Jak wygląda ten korzeń waleriany?

-Zapytaj się Rudej- zaproponował Syriusz- Albo Smarka- wskazał na czarnowłosego chłopca o ziemistej cerze który już mieszał w swoim kociołku.

-Szybko mu się udało zrobić to ... coś - mruknęła i wykrzywiła usta w złośliwym uśmieszku.

Vicktoria wzięła jeden z składników przypominających mango i z łatwością rzuciła nim, przeleciał przez cała klasę, wpadł do naparu Severusa. Eliksir rozpryskał się po najbliżej siedzących osobach.

Dwójka Huncwotów popatrzyła na nią z zdziwieniem ale szybko razem z innymi parsknęli śmiechem.

-Wy to zrobiliście!- krzyknęła do Jamesa i Syriusza Lily.

-Daj spokój- westchnął Rogacz.

-Chciałam żeby walnął go w gębę ale się wyprostował- powiedziała Vicky i znowu parsknęli śmiechem.

-To nie jest śmieszne!- oburzyła się Ruda.

-Wracajcie do pracy!- oznajmił Slugorn- Wróćcie do pracy!

 Sobota była bezchmurna. Uczniowie zadowoleni przełykali swoje śniadanie. James w szkarłatnej szacie szukał wolnych miejsc przy stole gryfonów. Usiadł naprzeciwko Vicktori rozmawiającej z Alicją. Kilka miejsc dalej siedział Remus, Samantha i Lily pochyleni nad jakąś grubą książką. Peter samotnie jadł piątą kanapkę. Wziął tosta i zaczął go powoli chrupać. Niedługo potem Syriusz z starą miotłą siadł obok jego.

-Cześć-burknął Łapa- To spadająca gwiazda?- dodał z zdziwieniem Viktorie.

Rogacz dopiero teraz zauważył że obok dziewczyny leży najlepsza miotła na świecie- Spadająca gwiazda.

-Tak- odpowiedziała spokojnie przełykając owsiankę- Zgłaszam się na pozycję obrońcy.

Syriusz zakrztusił się sokiem dyniowym, Samantcha, Lily, Remus i James spojrzeli na nią jakby powiedziała że chce zostać baletnicą.

-Na tą samą co ty. I z tobą na pewno wygram- powiedział pewnie Łapa. 

-Wyglądasz jakbyś nie rozróżniał jednego końca miotły od drugiego-warknęła.

-Ale ja jestem chłopakiem a nie dziewczyną-sprzeciwił się.

-Od kiedy? –zapytała złośliwie a twarz Syriusza pokrył rumieniec. Chwyciła swoją miotłę i wyszła z wielkiej Sali w podskokach a jej włosy kołysały się w prawo i lewo jak huśtawka. Łapa odprowadził ją wzrokiem.

-Widziałeś ona ma SPADAJĄCA GWIAZDĘ! Najlepsza miotła!- oznajmił James ale widząc groźne spojrzenie przyjaciela dodał- Ale nawet na tej miotle nie dostanie się do drużyny.

-Przestańcie. Jeśli ona się nie dostanie to Syriusz też na pewno nie-oburzyła się Samantcha która była ścigającą.

-Pewnie będziesz jej rzucała łatwe kafle do obronny- prychnął Łapa.

-Wcale nie!-sprzeciwiła się – I na dowód tego kiedy będzie wasza kolej będzie rzucał tylko Shacklebolt i Longbottom- warknęła i wyszła szybkim krokiem z wielkiej Sali trzymając miotłę.

  Nad boiskiem około dwadzieścia osób unosiło się na swoich miotłach. James z resztą drużyny kierował się w ich stronę. Szybko podleciał do przyjaciela który kłócił się z Vicky.

-… jesteś dziewczyną! Na pewno nie wygrasz- wmawiała jej Łapa.

-Uważasz że dziewczyny są gorsze?- zapytała Vicktoria marszcząc nos- Mogę się założyć o to że nigdy nie poczujesz co to jest być obrońcą Gryffindoru.

-OK. Jeśli dosięgnę tego zaszczytu to…  pójdziesz ze mną do Hogsmege-postawił swój warunek.

-Ty chcesz iść ze mną? Nigdy!

-Boisz się że przegrasz?

-Tego nie powiedziałam! Ty mi kupisz piwo kremowe- uścisnęła mu rękę w ramach potwierdzenia zakładu.

-Dlaczego umówiłaś się z Łapą?-zapytał jej James z Huncwockim uśmieszkiem pewny wygrany przyjaciela.

-To był zakład!-uświadomiła mu i odleciała jak najdalej.

-Dobra spokój!-krzyknęła Nathalie która latała nad zebranymi osobami- Każdy ma dwie kolejki po dziesięć rzutów! Ej ty… Yyy… Black chyba… choć pierwszy!

Syriusz podleciał w stronę słupków a ścigający zaczęli rzucać kafla do bronionych przez niego pętli. Obronił siedem z dziesięciu goli i ruszył w stronę Vicky mówiąc ,, Dałem ci fory”. Kolejne osoby to była porażka. Jedna dziewczynka z drugiej klasy zastanawiała się jak wejść na miotłę a jakiś pierwszak przeleciał prze pętle razem z kaflem. Kiedy przyszła kolej na Vicktorię obroniła wszystkie rzuty z łatwością. Łapa patrzył na nią z opadniętą szczęką a James musiał przyznać że była jednym z najlepszym graczy których widział.

-Bez tej miotły nie obroniła by nic-mruknął Syriusz do przyjaciela.

-Możemy się zamienić-zaproponowała panna Steck która najwyraźniej wszystko usłyszała.

Po chwili Łapa dosiadał Spadającej gwiazdy. Niewiele mu to pomogło bo obronił osiem rzutów. Vicktoria jednak nie zmieniła swojego wyniku i ponownie obroniła wszystko. Zdenerwowany Syriusz oddał jej miotle z udawaną uprzejmością. Dziewczyna szybko przypomniała mu że ma jej kupić piwo kremowe. Biedny Łapa musiał się zadowolić pozycją pałkarza.

-Jest jeszcze bardziej wredna od Evans- mruknął Syriusz do Jamesa kiedy wracali z boiska.

-O kim mówisz?-zapytał mierzwiąc włosy.

-Jak o kim! O Vicktorii!-krzyknął - Nazwała mnie kretynem!

-Nie dziwie jej się- westchnął Rogacz a jego przyjaciel obrzucił go groźnym spojrzeniem.

-Dzięki stary! Umiesz podnieść na duchu!- oburzył się- Chociaż nie jest taka zła za to że sprała mojego brata za nic.

-Jak to za nic?- rozległy się dwa głosy należące do Vicktori i Jamesa.

-Szpiegujesz nas?- zapytał Syriusz Viktori.

-Idę do dormitorium. Dla twojej wiadomości znajduje się tam gdzie właśnie idziemy- warknęła po czym dodała- Wytłumaczysz mi dlaczego mnie obgadujecie i dlaczego twój brat dostał o de mnie za nic?

-Te nabory cię wymęczyły- stwierdził Łapa- Idź lepiej coś zjedz albo…

-Nie zmieniaj tematu- uprzedziła go, skrzyżowała ręce na piersiach i zmarszczyła nos.

-To kretyn!- krzyknął Black – Należało mu się!

-Chcesz przez to powiedzieć że skłamałeś?!- zdenerwowała się.

James obserwował ich z zdziwieniem i rozbawieniem. Chociaż nie wiedział o co tak dokładnie się kłócą ta sytuacja była po prostu dla niego śmieszna.

-W połowie tylko!- sprzeciwiła się Syriusz- Wymyśliłem to ale muszę przyznać że nogi masz ładne uśmiechnął się zalotnie.

-Ale z ciebie cholerny kretyn!-krzyknęła i pobiegła w stronę dormitorium.

-Nie rozumiem kobiet-powiedzieli równocześnie Łapa i Rogacz po czym parsknęli śmiechem.